تراکنش های بیت کوین چگونه عمل می کند؟

هرآنچه که نیاز است درباره کارمزد تراکنش بیت کوین بدانید

معاملات ارزهای دیجیتال به سادگی انتقال پول های بانکی نیست، موارد مختلفی از جمله کارمزد، شبکه بلاک چین و ارزهای انتخابی وجود دارد که می تواند منجر به تایید نشدن یا لغو تراکنش شما شود. در ادامه این مقاله می خواهیم هرآنچه نیاز است درباره کارمزد بیت کوین بدانید را بررسی کنیم.

کارمزد تراکنش بیت کوین چیست؟

کارمزد تراکنش به عنوان تفاوت مقدار بین بیت کوین ارسالی و دریافتی محاسبه می شود. این کارمزد، در ظاهر نشان دهنده این است که کاربر با چه سرعتی می خواد که تراکنش در بلاک چین تایید شود، این تایید توسط تاییدکنندگان و استخراج کنندگان بیت کوین انجام می شود که با تایید یک بلوک در بلاک چین، تمام تراکنش های موجود در آن را تایید می کنند.

اما چرا تایید به صورت خودکار انجام نمی شود؟ زیرا یک مرکز واحد مانند بانک مرکزی برای ارزهای دیجیتال وجود ندارد و نحوه فعالیت کاربر به کاربر، باعث شده است که اعتبارسنجی بلاک های جدید ملزم به کار محاسباتی و انرژی زیادی باشد. در اینجا است که استخراج کنندگان وارد می شوند و دلیل تایید تراکنش توسط آنها، دریافت پاداش است. این پاداش همان کارمزدی است که شما در هنگام انتقال و معاملات ارزهای دیجیتال پرداخت می کنید. هرچه پاداش بیشتر باشد، تراکنش توسط استخراج کنندگان بیشتری انجام و تایید می شود. حفظ امنیت و پویایی بازار نیازمند حفظ استخراج کنندگان بازار است که پرداخت کارمزدها نقش مهمی در نگهداری آنها دارد.

کارمزد معاملات چگونه تعیین می شود؟

هزینه های تراکنش براساس حجم داده تراکنش و تراکم شبکه محاسبه می شود. از آنجایی که یک بلوک می تواند فقط ۴ مگابایت داده را در خود جای دهد، تعداد تراکنش هایی که می توانند در یک بلوک اجرا شوند محدود است. بنابراین، برای یک تراکنش بزرگتر به داده های بلوک بیشتری نیاز است. در نتیجه، کارمزد تراکنش های بزرگتر معمولا براساس هر بایت محاسبه می شود.

هنگامی که از یک کیف پول بیت کوین برای ارسال تراکنش استفاده می کنید، کیف پول معمولا گزینه ای برای انتخاب کارمزد در اختیار شما قرار می دهد. این هزینه برحسب ساتوشی به ازای هر واحد داده تعیین می شود (در یک بیت کوین ۱۰۰,۰۰۰,۰۰۰ ساتوشی وجود دارد)، سپس این نرخ که sats/vByte شناخته می شود در اندازه تراکنش شما ضرب می شود تا کل کارمزدی که باید پبردازید به دست آید.

اگر می خواهید تراکنش شما فورا تایید شود، نرخ کارمزد می تواند بسیار متفاوت باشد. اگر برایتان مهم نیست که مقداری منتظر بمانید، معمولا صرف دو sats/vByte این امکان را به شما می دهد تا در فاصله زمانی کمتر از یک روز تا یک هفته تراکنش را انجام دهید. پس کارمزد تراکنش می تواند تعیین کننده سرعت انتقال و تایید تراکنش باشد.

هنگامی که یک کاربر تراکنش را آغاز می کند، تراکنش به Mempool (معاملاتی که هنوز در بلاک چین قرار نگرفته اند) می رود. استخراج کنندگان سپس انتخاب می کنند که کدام تراکنش ها را اعتبارسنجی کنند و در بلوک بگنجانند. زمانی که تراکنش های معوقه ای در انتظار اعتبارسنجی وجود دارد، استخراج کنندگان ابتدا تراکنش هایی را با نرخ های کارمزد بالاتر را انتخاب و پردازش می کنند. اکثر استخراج کنندگان تراکنش هایی را که نسبت کارمزد به بایت بالایی دارند را در ابتدا پردازش می کنند. هنگامی که تراکنش های شبکه شروع به کاهش کند، کارمزد تراکنش ها نیز کاهش می یابد.

صرافی های بیت کوین مانند سرمایکس که خریداران و فروشندگان را به هم متصل می کنند، کارمزد خود را به دو صورت محاسبه می کنند: کارمزد ثابتی برای هر تراکنش در نظر می گیرند که براساس روند بازار و حجم کل تراکنش ها در ۳۰ روز گذشته تعیین می شود، یا از ساختار کارمزد طبقه بندی شده استفاده می کنند که بسته به حجم کل دلار معامله شده در تراکنش کارمزد را تعیین می کنند.

سیستم کارمزد، برای تشویق معامله گران به فعالیت مکرر طراحی شده است، در نتیجه هزینه های معاملات با ارزش و تعداد بالا کاهش می یابد و کارمزد تراکنش های کوچک و نادر اغلب بیشتر است.

تراکنش بیت کوین چقدر طول می کشد؟

میانگین زمان تایید تراکنش بیت کوین یا وضعیت تراکنش بیت کوین تحت تاثیر عواملی مانند کل فعالیت شبکه، نرخ هش و کارمزد تراکنش است.

زکام حدودی برای تایید پرداخت های بیت کوین حدود ۱۰ دقیقه زمان نیاز است. اما زمان انجام تراکنش بیت کوین می تواند بسیار متفاوت باشد. اگر شبکه بیت کوین بار بیش از حد داشته باشد، تراکنش های بیشتری در Mempool قرار می گیرد و کاربران برای اینکه تراکنش ها سریع تر انجام شود نیازمند پرداخت کارمزد بیشتری هستند.

مورد مشابه در آوریل سال ۲۰۲۱ رخ داد که کارمزد به بیش از ۵۸ دلار رسید. با این حال این کارمزد ها می تواند بسیار متغیر باشد و در نوامبر همان سال، با تقریبا ۶۰ درصد کاهش کارمزد ها از ۴٫۴ دلار به ۱٫۸ دلار رسید. کاهش هزینه ها می تواند با از دست دادن علاقه استخراج کنندگان بیت کوین به پردازش تراکنش ها مرتبط باشد. در نتیجه دشواری استخراج کاهش می یابد. تراکم زدایی mempool، که مجموعه ای از تمام تراکنش های تاییده نشده است، دلیل محتمل دیگری برای کاهش هزینه تراکنش است.

هنگامی که یک تراکنش را به شبکه بیت کوین ارسال می کنید، تا زمانی که تایید شود در mempool باقی می ماند. از آنجایی که اندازه هر بلوک بیت کوین به ۱ مگابایت محدود می شود، یک mempool بزرگ می تواند استخراج کنندگان را به سمتی حرکت دهد که تراکنش های سودآورتر را اولویت قرار دهند.

چطور زمان مورد نیاز برای تراکنش بیت کوین را بررسی کنیم؟

وبسایت های Statista و Blockchain.com دو منبع عالی برای تخمین میانگین زمان لازم برای تکمیل تراکنش یا انتقال بیت کوین هستند. این وبسایت ها همچنین می توانند در انتخاب کارمزد مورد نیاز به شما کمک کنند.

در حال حاضر با ماهیت کارمزد و چرایی پرداخت آن آشنا شده اید، پس حتما می دانید که اگر کارمزد کمی انتخاب کنید، تراکنش شما در لیست تایید نشده ها باقی می ماند، هرچند نیاز به نگرانی نیست چون ممکن است مدت زمان بیشتری نیاز باشد اما در نهایت توسط استخراج کنندگان انجام می شود.

چگونه سرعت تراکنش های بیت کوین را افزایش دهیم؟

اولین قدم، می تواند افزایش کارمزد پرداختی باشد. اما روش های دیگری نیز وجود دارد. یکی از آنها، انجام تراکنش در ساعات خارج از اوج مصرف است. وبسایت Blockchain.com می تواند این آمار را در اختیار شما قرار دهد.

BTC Nitro از دیگر وبسایت هایی است که به عنوان شتاب دهنده تراکنش ها عمل می کند و با کاهش زمان لازم برای تایید، سرعت انجام تراکنش بیت کوین را افزایش می دهد. این سرویس پولی است اما سرویس دیگری به نام BitAccelerate به شکل رایگان این کمک را به شما انجام می دهد.

چگونه تراکنش های تایید نشده بیت کوین را تعمیر یا بازیابی کنیم؟

تراکنش های تایید شده بیت کوین قابل برگشت نیست، اما آیا می توانید تراکنش های تایید نشده بیت کوین را لغو کنید؟ بله، اگر بلاک چین تراکنش بیت کوین را در عرض ۲۴ ساعت تایید نکند، تراکنش های تایید نشده بیت کوین را می توان لغو کرد. تا زمانی که ۳ استخراج کننده ارزدیجیتال از طریق فرآیند استخراج تراکنش را تایید نکنند، تراکنش تایید نشده در نظر گرفته می شود.

اگر تراکنش توسط کیف پول بیت کوین انجام شده است، باید بررسی کنید که آیا کیف پول به شما امکان لغو را می دهد یا خیر. قبل از ارسال بیت کوین همواره این مورد را چک کنید.

اگر بیت کوین را به آدرس های اشتباه مانند کیف پول اتریوم بفرستید چه اتفاقی رخ می دهد؟

از نظر فنی امکان ارسال بیت کوین به آدرس کیف پول های اتریوم وجود ندارد و اگر آدرس کیف پول اتریوم را وارد کنید به شما هشدار داده می شود. اما اگر بیت کوین به هر طریقی، به کیف پول اشتباه یا اتریوم ارسال شود، قابل بازیابی نیست. به همین دلیل همواره قبل از ارسال بیت کوین و ارزهای دیجیتال به دیگر آدرس ها، باید آدرس مقصد را بررسی کنید. زیرا در تقریبا تمامی رمزارزها، امکان لغو یا برگشت وجه پس از انتقال و تایید وجود ندارد.

تراکنش‌های بیت‌کوین چگونه کار می‌کنند؟

طریقه‌ی انجام تراکنش‌های بیت‌کوین در شبکه‌ی بلاکچین و اجزاء تشکیل دهنده‌ی یک تراکنش

تراکنش‌های بیت کوین به دلیل قالب و ویژگی‌های‌های خاصشان، یک روش انتقال دارایی در نظر گرفته می‌شوند. تراکنش و جابجایی دارایی بدان معناست که دو کیف‌پول الکترونیکی بیت کوین یا همان دستگاه‌های ذخیره‌ی سازی بیت کوین، درگیر فرایند ارسال و دریافت مقدار مشخصی رمزارز بیت کوین هستند، بدین صورت که طرف ارسال کننده‌ یک مبلغ مشخص را تعیین کرده و به کیف‌پول گیرنده ارسال می‌کند. پس از انجام این کار، تعدادی فرایند اضافه صورت می‌گیرد که هرکدام یکی از مولفه‌های‌ انتقال موفق دارایی به شما می‌آیند. اگر به بیت‌کوین به عنوان یک نوع سرمایه‌گذاری نگاه می‌کنید و در انتظار بالا رفتن قیمت این رمزارز هستید نگه داشتن مقداری بیت‌کوین عالیست ولی هدف اصلی این ارز دست به دست شدن و به اصطلاح خرج شدن آن است. پس بیایید به این بپردازیم که چگونه می‌توان بیت‌کوین را «خرج» کرد و تراکنش‌ها چگونه کار می‌کنند.

تراکنش‌های بیت کوین چگونه کار می‌کنند؟

درک درست مکانیسم تراکنش‌های بیت کوین بسیار مهم است، زیرا در وهله‌ی اول به کاربران نوعی تجسم بصری نسبت به این فرایند القا می‌کند. زمانی که مقدار مشخصی بیت کوین از یک منبع ذخیره‌سازی به منبع دیگری همچون کیف‌پول شخصی ارسال می‌شود، این فرایند جابجایی دارایی باید تایید شود. این بدان معناست که اکثریت افراد شرکت‌کننده در شبکه باید اعتبار این تراکنش و دارایی‌ها را تایید کنند.

پس از این مرحله، تراکنش مذکور اجرایی شده و در یک بلاک ثبت می‌شود. در مرحله‌ی بعد نیز بلاک‌ها مانند یک دانه‌ی زنجیر یکی پس از دیگری به آخرین بلاک متصل شده و بلاک‌چین را ایجاد می‌کنند؛ به همین دلیل فناوری زیرساختی این فرایند بلاک‌چین(زنجیره‌ای از بلاک‌ها) نامگذاری شده است.

با در نظر گرفتن فرایند فوق، می‌توان گفت که تمام ساختار بلاک‌چین از بلاک‌هایی تشکیل شده است که اطلاعات مربوط به تک‌تک تراکنش‌های بیت کوین را در خود ذخیره کرده‌اند؛ حال قابل درک است که چرا این سیستم به عنوان یک دفترکل دیجیتال توصیف می‌شود. هریک از بلاک‌های فوق‌الذکر به ترتیب زمانی به یکدیگر متصل شده و یک ساختار مرتب، واضع و شفاف از مسیر جابجایی بیت کوین ارائه می‌کنند.

به یاد داشته باشید که بیت کوین در واقع یک دارایی فیزیکی نیست، بلکه به شکل نوعی دارایی الکترونیکی کار می‌کند که قابلیت نمایش مملوس ندارد. در حقیقت، تنها راه اثبات مالکیت مقداری رمزارز BTC همان سواق ثبت شده از تراکنش‌های بیت کوین است که در نهایت به مقصد آدرس کیف‌پول مالک خاتمه یافته‌اند.

آدرس بیت کوین چیست؟

ارسال بیت کوین از یک طرف به طرف دیگر تراکنش این سوال را در ذهن تداعی می‌کند که روش ذخیره‌سازی این دارایی چیست؟ در رابطه با این موضوع، باید گفت که دارندگان بیت کوین از کیف‌پول‌های الکترونیکی جداگانه برای ذخیره‌سازی دارایی‌های رمزارزی خود استفاده می‌کنند. این کیف‌پول‌ها در واقع راه‌حل‌های ذخیره‌سازی ویژه‌ای هستند که به طور خاص برای نگهداری و انتقال بیت کوین طراحی شده‌اند. کلید‌های خصوصی(Private Keys) و عمومی(Public Keys) این کیف‌پول‌ها هم به ترتیب به عنوان آدرس واقعی بیت کوین و یک رمزارز عبور ضروری جهت دسترسی به آن‌ها عمل می‌کنند. هر دو کلید شامل یک رشته‌ی طویل از اعداد و حروف هستند که به شکل خاص برای کیف‌پول‌های الکترونیکی و تراکتش‌ها ارائه شده‌اند.

روش‌های کسب بیت کوین

شایان ذکر است که تنها راه بدست آوردن بیت کوین یک تراکنش مستقیم از طرف یک مالک BTC نمی‌باشد. در صورتی که تمایل به خرید بیت کوین داشته باشید، می‌توانید به یک پلت‌فرم‌ مبادله‌ی آنلاین یا صرافی رمزارزی مراجعه کرده و در ازای پرداخت پول واقعی، مقداری بیت کوین خریداری کنید. علاوه بر این با جستجوی فضای اینترنت می‌توانید با کسب و کارهای مختلفی روبرو شوید که در ازای انجام فعالیت خواسته شده(به عنوان مثال شرکت در نظرسنجی و انجام یک‌سری وظایف روتین) به شما رمزارز بیت کوین پرداخت می‌کنند.

با تمام این تفاسیر، اهمیت ذخیره‌سازی بیت کوین توسط مالک باید درک شود. برای این منظور مالکان بیت کوین می‌توانند از انواع مختلف کیف‌پول‌های الکترونیکی بهره ببرند. برخی کیف‌پول‌ها کاملا آنلاین بوده و بیت کوین‌های کاربران را بر روی سرور‌های خود ذخیره می‌کنند؛ از این رو مسئولیت هرگونه واقعه‌ی ناخوشایند از جمله حملات هک، بر عهده‌ی شرکت ارائه دهنده‌ی کیف‌پول است.

البته نرم‌افزارها نسخه‌ی دسکتاپ و موبایل هم در دسترس هستند که به مالک دارایی رمزارزی اجازه می‌دهند بیت کوین‌ها خود را بر روی دستگاه‌های شخصی خود ذخیره کنند. در این روش تضمین امنیت کیف‌پول و دارایی‌های آن تماماً بر عهده‌ی کاربر خواهد بود.

و در پایان می‌رسیم به روش‌های ذخیره‌سازی آفلاین یا سرد(Cold Storage) که دارایی کاربر بر روی یک کیف‌پول سخت‌افزاری کوچک ذخیره شده و امکان هک شدن آن به صورت آنلاین به حداقل ممکن می‌رسد. در این روش کاربر باید کلید خصوصی و کلمات بازیابی حساب خود را بر روی یک تکه کاغذ نوشته و در مکانی امن نگه‌داری کند.

اِلمان‌های یک تراکنش بیت کوین

یک تراکنش ساده‌ی بیت کوین از یک آدرس به آدرس دیگر که به صورت شخص به شخص(Peer To Peer) صورت گرفته و واسطه‌ها حذف شده‌اند(همچون بانک‌ها و موسسات مالی) شامل سه عنصر اساسی است. همانطور که احتمالاً حدس زده باشید، این سه عامل کلیدی عبارتند از «فرستنده»، «گیرنده» و «بیت کوین» ارسال شده از یک طرف تراکنش به آدرس کیف‌پول مقصد. در زبان بیت کوین این سه عامل به ترتیب «ورودی»، «خروجی» و «سربرگ» شناخته می‌شوند.

هدر یا سربرگ شامل چهار بخش مختلف از اطلاعات است که یکی از آن‌ها «هش واقعی» می‌باشد. به منظور تضمین اعتبار تراکنش‌های بیت کوین، باید هش مناسب باید بخشی از سربرگ باشد. علاوه بر این اطلاعات دیگری در سربرگ وجود دارد که شامل نسخه‌ی پروتکل تراکنش(Ver) و همچنین تعداد ورودی‌های موجود در تراکنش(vin_sz) می‌باشد.

زمان قبل یا Lock-Time نیز یکی دیگر از المان‌های سربرگ به شمار آمده که تعیین کننده‌ی زمان معرفی بلاک تراکنش بیت کوین به زنجیره است، درست شبیه به تاریخ نوشته شده بر روی چک‌های بانکی.

در عوض ورودی شامل هش پیش از خروجی از تراکنش‌های قبلی یا همان هش بوجود آمده از تراکنش است، که فرستند به واسطه‌ی آن دارایی رمزارزی خود را از تراکنش قبلی بدست آورده است. علاوه براین، ورودی شامل فهرست خروجی تراکنش‌های قبلی(n) و همچنین تایید این موضوع است که فرستند می‌تواند دارایی را خرج کند(ScriptSig).

و در نهایت خروجی که سوم عامل کلیدی در تراکنش‌های P2P محسوب می‌شود. این المان از دو بخش تشکیل شده است، که شامل مقدار دقیق رمزارز ارسال شده(ارزش) و کد دیجیتالی ۶۴ رقمی هش‌گذاری شده می‌باشد، این کد دیجیتالی مقصد نهایی دارایی یا همان آدرس کیف‌پول مقصد(scriptPubKey) می‌باشد.

یک مثال ساده

فرض کنید که قصد ارسال مقداری بیت کوین به یکی از دوستانتان را دارید. این تراکنش شامل سه قسمت خواهد بود:

• ورودی که شامل سوابق آدرس کیف‌پول شما می‌باشد.
• یک مقدار(ارزش) که تعیین کننده‌ی مقدار بیت کوین ارسالی از طرف شما است.
• یک خروجی که آدرس کیف‌پول مقصد می‌باشد.

پس از تعیین مقدار رمزارز ارسال و آدرس کیف‌پول مقصد، شما باید با استفاده از کلید خصوصی خود این تراکنش را امضاء کرده(همانند امضاء یک چک) و دارایی را ارسال کند. پس از تایید تراکنش توسط ماینرها و فرایند ماینینگ، این دارایی به کیف‌پول مقصد افزوده خواهد شد.

ماینینگ و استخراج بیت کوین

حال که با روند تراکنش‌های بیت کوین کمی آشنا شده‌اید، باید به مسئله‌ی ماینینگ و رابطه‌ی آن با تراکنش‌های بیت کوین پرداخته شود.

فرایند «ماینینگ بیت کوین» در واقع به روند اضافه کردن سوابق تراکنش‌ها به دفتر اصلی بیت کوین یا همان بلاک‌چین بیت کوین گفته می‌شود. به واسطه‌ی فرایند ماینینگ تک‌تک تراکنش‌های شبکه‌ی بیت کوین مورد تایید قرار گرفته و به کاربران اجازه می‌دهد که به دفترکل این شبکه‌ی رمزارزی دسترسی داشته باشند.

علاوه بر این، ماینرها اساساً با تایید هر تراکنش و اطمینان از قانونی بودن آن‌ها، به نوعی به جامعه‌ی بیت کوین خدمت می‌کنند. هر زمان که یک بلاک جدید کشف می‌شود، ماینرهای دخیل مقداری پاداش دریافت می‌کنند. از اکتبر ۲۰۱۷ به بعد پاداش هر بلاک جدید شبکه‌ی بیت کوین معادل ۱۲/۵ واحد BTC بوده است، که البته در آینده‌ای نه چندان نزدیک و پس از رویداد نصف شدن پاداش شبکه‌ی بیت کوین(هالوینگ) این پاداش نصف شده و به ۶/۲۵ واحد BTC کاهش می‌یابد.

نرخ عرضه‌ی رمزارز ظاهری شبیه به نرخ استخراج فلزات گران‌بهایی همچون طلا از دل زمین دارد؛ از این رو فرایند کشف بلاک‌های جدید را «ماینینگ» یا «استخراج» نامیده‌اند.

یک تراکنش بیت کوین چقدر طول می‌کشد؟

بدیهی است که روند جابجایی دارایی در شبکه‌ی بیت کوین بسیار سریع‌تر و کارآمد‌تر از سیستم‌های مالی فعلی است. با این حال، مدت زمان لازم برای پردازش تراکنش در شبکه‌ی بیت کوین یک عامل متغییر به شما آمده و بسته به شرایط ممکن است به شکل چشم‌گیری تغییر کند. البته شایان ذکر است که با افزایش محبوبیت بیت کوین، زمان لازم برای پردازش تراکنش‌های شبکه‌ی بیت کوین نسبت به روزهای اولیه‌ی معرفی این رمزارز به طور قابل توجهی افزایش یافته است.

مقدار زمان لازم برای تایید تراکنش‌های بیت کوین به تعداد ماینرها بستگی دارد، ماینرهایی که فرایند پشتیبانی و تایید تراکنش‌های شبکه‌ی بیت کوین را بر عهده گرفته‌اند.

به طور متوسط گفته می‌شود که زمان لازم برای انتقال بیت کوین از یک کیف‌پول الکترونیکی به یک کیف‌پول دیگر حدود ۱۰ دقیقه محاسبه می‌شود.

پتانسیل تراکنش‌های بیت کوین

امروزه، علاقه‌مندان به حوزه‌ی رمزارزها می‌توانند به سادگی اطلاعات زیادی در رابطه با نحوه‌ی کار با بیت کوین، تجهیزات لازم برای ماینینگ و مزایا و معایب ورود به حوزه‌ی رمزارزها بدست آورند. در دسترس بودن اطلاعات در چنین سطحی باعث شده تا درک و فهم پتانسیل گسترده‌ی تراکنش‌های بیت کوین برای همه ساده‌تر شود.

با توجه به سرعت بالای تراکنش‌های شبکه‌ی بیت کوین(نسبت به تراکنش‌های بین‌المللی سنتی) و کارمزد بسیار پایین آن، تعداد فزاینده‌ای از موسسات مدیریت مالی از آن برای پردازش پرداخت‌های خود استفاده می‌کنند. تراکنش‌های بیت کوین به طور یکسان به افراد و نهادهای بزرگ اجازه می‌دهد تا پرداخت حداقل کارمزد، قادر به ارسال و دریافت مبالغ هنگفت بوده و دیگر زمان زیادی صرف خدمات تراکنش سنتی نکنند.

عملکرد و کارایی این سیستم آنقدر چشم‌گیر بوده که برخی بانک‌ها و موسسات مالی به دنبال استفاده از آن‌ها هستند، درحالیکه سیستم رمزارزها به عنوان یک جانشین برای سیستم‌های پولی فعلی و حذف واسطه‌ها ایجاد شده است.

شواهد کافی وجود دارد که بتوان بیت کوین رو نسل جدید سیستم‌های پرداخت توصیف کرد. با وجود موانع زیادی که در مسیر گسترش و فراگیری این سیستم قرار گرفته است، باز هم توانسته خودش را به عنوان یک بستر غیرمتمرکز کاملاً مستقل، ایمن و شفاف معرفی کند. از این رو، مزایای تراکنش‌های بیت کوین به مراتب بیشتر از مشکلات احتمالی آن است.

برای دریافت اطلاعات بیشتر در رابطه با فروش بیت‌کوین به مقاله بعدی مراجعه فرمایید.

شما می‌توانید سوالات و نظرات خود را در بخش دیدگاه‌ها به اشتراک بگذارید.

چرا فقط 21 میلیون بیت کوین وجود دارد؟

مانند بسیاری دیگر از ارزهای دیجیتال، بیت کوین (BTC) براساس اصل عرضه محدود طراحی شده است. این بدان معناست که حد بالای ثابتی برای تعداد بیت کوین وجود دارد. حد بالای بیت کوین توسط خالق آن، ساتوشی ناکاموتو، دقیقاً 21 میلیون کوین تعیین شد. برای سایر ارزهای دیجیتال، این سقف می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد مثلا از 18.9 میلیون برای Monero (XMR) و Dash تا 100 میلیارد برای ارزهایی مانند XRP و Tron (TRX). در این مطلب در مورد اینکه چرا فقط 21 میلیون بیت کوین وجود دارد صحبت می کنیم.

عرضه بیت کوین

بیت کوین پادشاه ارزهای دیجیتال است و کمبود در طراحی آن نهفته است، زیرا در طول زمان نمی توان بیش از 21 میلیون سکه ایجاد کرد. بیت کوین توسط ماینرها زمانی به دست می آید که هش رمزنگاری بعدی را به عنوان بخشی از پروتکل PoW پیدا کنند. این پاداش با 50 بیت کوین شروع شد و هر 210,000 بلوک نصف می‌ شود، این همان چیزی است که بیت‌ کوین را به یک دارایی دیجیتال کمیاب تبدیل می ‌کند و به حفظ ارزش آن به عنوان یک ذخیره‌ کننده ارزش و ارز دیجیتال برای مدت طولانی کمک می ‌کند.

بیت کوین ها به ساتوشی تقسیم می شوند (1 بیت کوین = 100,000,000 ساتوشی)، که به این معنی است که کمترین مقداری که یک بیت کوین را می توان به آن تقسیم کرد 1 ساتوشی = 0.00000001 بیت کوین است.

دلایل عرضه 21 میلیون بیت کوین

یکی از چیزهایی که اغلب توسط طرفداران بیت کوین می شنوید این است که چقدر مهم است که تنها 21 میلیون بیت کوین وجود دارد. پس چرا این عدد ثابت اینقدر مهم است و چه فرآیندی باعث ایجاد بیت کوین جدید به سمت حداکثر عرضه می شود؟

بیت کوین به عنوان نوع جدیدی از پول اینترنتی عمل می کند و بهبودهایی را در سیستم پولی موجود در دنیا ارائه می دهد. یکی از این پیشرفت‌ ها یک عرضه ثابت (21 میلیون بیت کوین) و یک منطق رمزگذاری‌ شده است که نمی ‌توان آن را دستکاری کرد.

بنابراین دو عنصر از عرضه ثابت وجود دارد که باید آن را باز کنیم: چرا یک عرضه ثابت برای پول به عنوان یک ارزش پیشنهاد می شود و سیستم بیت کوین از آن استفاده می کند.

کمیابی و ارزش

اشکال پول به ‌طور مستقل در فرهنگ‌ های مختلف پدیدار شد زیرا پیشرفت مهمی برای تجارت بود. قبل از اینکه طلا و نقره به عنوان مؤثرترین آنها شناخته شوند، انواع چیزهای مختلف به عنوان پول (نارگیل، گاو، جو، نمک، مهره و صدف) امتحان شدند.

دلیل اینکه فلزات گرانبها تبدیل به رأس پول شدند، این بود که برای اینکه پول به عنوان یک وسیله مبادله (که برای تجارت ضروری است) موثر باشد، باید شش ویژگی کلیدی داشته باشد:

قابل حمل: حمل و نقل آسان

بادوام: از بین نمی رود یا فرسایش نمی یابد

قابل تقسیم: می توان آن را به واحدهای مساوی کوچک تقسیم کرد

قابل تعویض: هر واحد با هر واحد دیگری قابل تعویض است

قابل تشخیص: معلوم است که چیست

کمیاب: زیاد نیست یا به دست آوردن آن آسان نیست

از میان شش ویژگی جادویی که پول را برای مبادله مفید می‌ سازد، آخرین مورد بسیار مهم ‌تر است (به همان اندازه برای اینکه پول به عنوان راهی برای حفظ ارزش در آینده باشد: ذخیره‌ای از ارزش). تصور کنید اگر نمک به عنوان شکل غالب پول باقی بماند، با چه مشکلاتی مواجه خواهیم شد.

طلا قسمت کمیابی و پنج مورد دیگر را تیک می زند، اگرچه ضعف آن دشواری حمل و نقل آن است.

بنابراین هنگامی که ساتوشی ناکاموتو تصمیم گرفت شکل جدیدی از پول اینترنتی ایجاد کند، او باید راهی برای ایجاد نوعی طلای دیجیتال، (اما با کمبود قابل برنامه ریزی)، بیابد که بسیار سخت تر از آن چیزی است که به نظر می رسد.

کمیابی قابل برنامه ریزی

اگر به دارایی و اشکال دیجیتال دیگر مانند انواع ( jpegs، google docs، mp3s) فکر می‌کنید همه آنها می ‌توانند به راحتی کپی شوند. اما بیت کوین کپی نمی شود، زیرا فایلی نیست که روی تلفن یا لپ تاپ شما قرار گیرد، بلکه به شکل UTXO یا یک تراکنش خرج نشده وجود دارد که با یک آدرس مرتبط است. مکانی در بیت کوین (بلاک چین)، که می توانید مانند یک شماره حساب بانکی به آن فکر کنید.

اگر یک آدرس بیت کوین را کنترل کنید، می توانید بیت کوین (UTXO) مرتبط با آن را خرج کنید. بنابراین بیت کوین به عنوان یک سیستم پولی، مجموع تمام بیت کوین های قابل مصرف (معروف به مجموعه UTXO) است، به عبارت دیگر کل عرضه بیت کوین.

بنابراین سوال منطقی بعدی این است که این رکوردهای کمیاب چگونه ایجاد می شوند؟ مطمئناً هر کسی که آن را کنترل کند می تواند هر چقدر که می خواهد بیت کوین ایجاد کند؟ درست است، اگر یک نفر آن را کنترل می کرد، وسوسه می شد، در واقع پول موجود با نام فیات اینگونه عمل می کند.

پول بدون پشتوانه

دولت ها خلق پول را کنترل می‌ کنند و می‌ توانند از آن به اندازه‌ ای که دوست دارند، ایجاد کنند. وقتی دولت عرضه پول را افزایش می دهد می تواند تورم ایجاد کند که کاهش قدرت خرید پول را به دنبال دارد. در واقع عرضه بی حد و اندازه، بدون انجام کاری، باعث می شود هر کسی که در حال حاضر آن پول را در اختیار دارد، فقیرتر شود. این یکی از مواردی است که ساتوشی قصد دارد با بیت کوین برطرف کند.

بیت کوین چگونه ایجاد می شود؟

یکی از جادویی ترین بخش های سیستم پولی بیت کوین، نحوه ایجاد بیت کوین جدید، از طریق فرآیندی به نام استخراج است. این یک موضوع کاملاً پیچیده است.

سیستم مالی بیت کوین (به عنوان یک سیستم) براساس مجموعه ای از قوانین به نام پروتکل بیت کوین کار می کند. این مجموعه قوانین می‌گوید که حداکثر ۲۱ میلیون بیت‌ کوین وجود خواهد داشت، با تعداد ثابتی بیت ‌کوین که هر ۱۰ دقیقه به عنوان پاداش برای استخراج ‌کنندگانی که تراکنش‌ های جدید را در یک بلوک داده پردازش می‌ کنند، ایجاد می ‌شود. بلوک‌ های داده با زنجیره‌ های رمزنگاری ناگسستنی به هم زنجیر می ‌شوند. ( که اصطلاحا بلاک چین به آن گفته می‌ شود.)

اولین بلوک در ژانویه 2009 استخراج شد که در آن زمان پاداش 50 بیت کوین بود. بنابراین هر 10 دقیقه 50 بیت کوین جدید به عرضه اضافه می شد. پروتکل بیت کوین بیان می کند که به محض ایجاد 210,000 بلاک، پاداش به نصف کاهش می یابد که تقریباً هر چهار سال یکبار اتفاق می افتد و معمولاً به عنوان نصف کردن یا هاوینگ شناخته می شود.

تاریخ های هاوینگ شدن بیت کوین:

28 نوامبر 2012: پاداش نصف شد و به 25 بیت کوین رسید.

9 جولای 2016: پاداش نصف شد و به 12.5 بیت کوین رسید.

11 مه 2020: پاداش به 6.25 بیت کوین نصف شد.

این روند تا رسیدن به عدد جادویی 21 میلیون بیت کوین ادامه خواهد داشت که تخمین زده می شود حدود 2140 باشد. بنابراین پروتکل بیت کوین، ایجاد بیت کوین را با نرخ ثابت تا حداکثر مقدار مشخص بدون استثناء، برنامه ریزی می کند.تراکنش های بیت کوین چگونه عمل می کند؟

به جای اینکه بیت کوین با عرضه دائماً در حال رشد، مانند عرضه ارزهای فیات، تورمی باشد، ضد تورم است، زیرا با حاشیه کاهشی رشد می کند که در نهایت با رسیدن به حد جادویی 21 بیت کوین، به صفر می رسد.

توانایی تامین کمیابی قابل برنامه ریزی و ذخیره موثر انرژی (از آنجایی که فرآیند پیچیده استخراج به مقادیر متناسبی برق نیاز دارد) آن را به یک ذخیره ارزش برتر نسبت به طلا تبدیل می کند، به همین دلیل است که هارد کپ در جذابیت بیت کوین مهم و رقم 21 میلیون سکه بسیار قابل توجه است.

نحوه استخراج یا ماینینگ بیت کوین

از آنجا که بیت کوین یک ارز غیرمتمرکز است و برای ادامه بقا نیاز به توزیع و تایید تراکنش ها به صورت غیرمتمرکز دارد، استخراج یا ماینینگ یک نوع فرایند رقابتی است که در پروتکل بیت کوین به منظور ایجاد انگیزه برای پایداری شبکه و تولید بیت کوین جدید طراحی شده است.

به زبان ساده ماینر ها کامپیوترهای خود را به منظور تایید تراکنش ها در اختیار شبکه قرار می دهند و در ازای قدرت و فعالیت کامپیوترشان بیت کوین تولید می شود و این بیت کوین بین ماینر ها تقسیم خواهد شد.

در بیت کوین،‌ ماینرها تراکنش های هر ۱۰ دقیقه را در بلاک هایی قرار می دهند و بلاک پس از تایید در بلاک چین ثبت می شود، در حال حاضر پاداش ماین هر بلاک ۱۲٫۵ بیت کوین است.

استخراج بیت‌کوین به چه صورت است؟

هر شخصی می تواند با اجرای نرم افزار روی سخت افزارهای ویژه و قدرتمند، یک ماینر بیت کوین باشد. نرم افزار استخراج، به انتشار تراکنش ها در شبکه ی همتا به همتا، گوش فرا داده و اقدامات مقتضی جهت پردازش و تایید این تراکنش ها را انجام می دهد.

استخراج کنندگان بیت کوین به این دلیل به این کار می پردازند که کارمزد تراکنشی را که کاربران برای پردازش سریعتر تراکنش های خود می پردازند، دریافت نموده و نیز بیت کوینهای تازه تولید شده را بر طبق یک فرمول ثابت به جریان اندازند.

تراکنش های جدید برای آنکه پذیرفته شوند باید در بلاکی همراه با سند ریاضی انجام کار قرار گیرند. این مدرک ها را بسختی می توان تولید کرد، چون هیچ راهی برای تولید آنها نیست، مگر میلیاردها بار محاسبه در ثانیه. استخراج کنندگان باید این محاسبات را انجام دهند تا سرانجام شبکه، بلاک های آنها را بپذیرد و به آنها پاداش دهد.

هر چه تعداد استخراج کنندگان بیشتر شود، شبکه یافتن بلاکهای مجاز را بطور خودکار دشوارتر می کند تا مطمئن شود که زمان متوسط برای یافتن یک بلاک، همان ۱۰ دقیقه باقی خواهد ماند. در نتیجه، استخراج یک کار بسیار رقابتی است که هیچ استخراج کننده ای نمی تواند تراکنش های بیت کوین چگونه عمل می کند؟ کنترلی بر آنچه که درون زنجیره بلاک است، داشته باشد.

برای تحمیل ترتیب زمانی بر زنجیره بلاک ، سند انجام کار طوری طراحی می شود که به بلاک قبلی وابسته باشد. به همین دلیل برگشت دادن تراکنش های قبلی بطور نمایی دشوار می شود چرا که لازم است سند انجام کار روی تمامی بلاکهای دنباله آن، دوباره محاسبه گردند.

اگر در یک زمان، دو بلاک پیدا شود استخراج کنندگان ابتدا به کار روی بلاکی که اول دریافت می پردازند و سپس به محض آنکه بلاک بعدی پیدا شد به طولانیترین زنجیره بلاکها سوییچ خواهند کرد. به این ترتیب به استخراج کنندگان اجازه داده خواهد شد که اجماعی جهانی را بر مبنای قدرت پردازش، حفظ کرده و آنرا ایمن نمایند.

استخراج کنندگان بیت کوین نمی توانند روی شبکه تقلب کنند زیرا فعالیت توزیع شده است و همه در اجرای آن نقش دارند و اکثریت هر گونه بلاکی را تراکنش های بیت کوین چگونه عمل می کند؟ که شامل داده های غیرمجاز باشد، نخواهند پذیرفت. در نتیجه، حتی اگر نتوان به تمامی استخراج کنندگان بیت کوین اعتماد کرد، امنیت شبکه همچنان برقرار خواهد بود.

آیا استخراج بیت‌کوین، اتلاف انرژی نیست ؟

یکی از مشکلات استخراج در بیت کوین، برق مصرفی برای استخراج است و به یک نگرانی برای کشورهای در حال توسعه که توان تولید برق کافی ندارند، تبدیل شده است. البته دستگاه‌های جدید ASIC که برای استخراج بیت‌کوین عرضه شده اند، این مشکل را تا حدودی حل کرده است. به صورت شخصی هم اگر دستگاه و سخت افزارهای قدرتمند ندارید، استخراج بیت کوین فقط باعث تلف کردن وقت و انرژی می‌شود.

چگونه استخراج به بقای بیت کوین کمک می کند ؟

استخراج چیزی شبیه به یک بخت آزمایی رقابتی ایجاد کرده و کار را برای کسانی که می خواهند بطور پی در پی بلاکهای تراکنشی جدیدی به زنجیره بلاک بیفزایند، دشوار کرده است. به این ترتیب از اینکه هر کسی بتواند قدرت بلاک کردن تراکنشهای خاصی را بدست بیاورد، جلوگیری کرده و از بیطرفی شبکه محافظت به عمل آورده میشود.

همچنین اجازه داده نخواهد شد که افراد با تعویض بخشهایی از زنجیره بلاک، مخارج خودشان را کم کرده و از دیگر کاربران کلاهبرداری نمایند. استخراج، برگشت دادن یک تراکنش قدیمی را با الزام به بازنویسی تمام بلاکهایی که در ادامه این تراکنش آمده اند، بطور نمایی دشوارتر ساخته است.

برای شروع به کار استخراج به چه چیزهایی نیاز دارم؟

به طور کلی شما به یک کامپیوتر یا دستگاه سخت افزاری قدرتمند و نرم افزار مخصوص این کار نیاز دارید. در گذشته ماین به صورت فردی امکان پذیر بود،‌ اما به دلیل گسترش شبکه،‌ ماین بلاک برای یک نفر بسیار دشوار است.

از این رو استخرهای استخراج زیادی برای این کار تاسیس شده اند. در این سیستم ها ماینرها با یکدیگر در استخراج بلاک ها مشارکت می کنند و درآمد حاصل شده نسبت به قدرت کامپیوتر هر ماینر، بین افراد تقسیم می‌شود. پس مراحل اصلی به این شکل است :

شبکه لایتنینگ چیست و چگونه کار می کند؟

در سال 2008 ساتوشی ناکاموتو برای اولین بار طرح اولیه بیت کوین را مطرح کرد. شخصی به نام جیمز دونالد در رابطه با این طرح سوالی چالش برانگیز مطرح کرد. این شخص عنوان داشت که طرح ساتوشی ناکاموتو به اندازه کافی مقیاس‌پذیر نیست. در حال حاضر اصلی­‌ترین مشکل بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال، مقیاس پذیری است. شبکه لایتنینگ راه حلی کاربردی برای رفع این مشکل است. سوال این‌جاست که شبکه لایتنینگ چیست و چگونه عمل می‌کند؟

صاعقه یا شبکه لایتنینگ تراکنش­هایی سریع و کم هزینه را برای بلاک چین به ارمغان می‌­آورد. در واقع شبکه لایتنینگ سیستمی است که از طریق آن می‌­توان بدون نیاز به تایید، بر روی بلاکچین بیت کوین تراکنش انجام داد. این شبکه با هدف افزایش سرعت تایید تراکنش‌­ها و انجام همزمان چند تراکنش با یکدیگر طراحی شده است. این دو مسئله نقش زیادی در حل مشکلات مربوط به بیت کوین یعنی سرعت پایین تراکنش‌­ها و هزینه بالای کارمزد هر تراکنش دارد. با وبلاگ ompfinex همراه باشید تا به صورت دقیق­‌تری بررسی کنیم که شبکه لایتنینگ چیست؟ عملکرد آن به چه صورت است؟

مشکل مقیاس‌پذیری بیت‌ کوین

کارمزد بالا برای انتقال مبالغ پایین و انتظار طولانی‌مدت در صف تأیید، از مشکلات اساسی تراکنش‌های بیت کوین در شبکه اصلی محسوب می‌شوند. لایتنینگ با تمرکز بر روی این مشکلات، شرایط انجام تراکنش‌های سریع و کم هزینه را با بیت‌کوین فراهم کرده است. قربانی کردن مقیاس پذیری یکی از معضلات شبکه بلاک چین است که با هدف حفظ غیرمتمرکز بودن بیت کوین انجام می‌شود. به‌طور مثال شبکه بیت کوین تنها می‌تواند ۷ تراکنش در ثانیه انجام دهد؛ اگرچه این مقدار در سال‌های اولیه کافی بود اما امروزه به مشکلی جدی برای دستیابی به پذیرش جهانی تبدیل شده است.

مقیاس‌ پذیری در بلاک چین را می‌توان حفظ عملکرد طبیعی شبکه با افزایش تعداد کاربران و میزان تراکنش‌ها دانست. حال اگر بیت کوین قصد دارد سیستم پرداختی اول دنیا باشد، باید امکان رقابت با سایر رقیبان خود را داشته باشد؛ در حالی‌که فاصله زیادی با آن‌ها دارد. یکی از راه‌های پیشنهادی برای بهبود این وضعیت، ایده شبکه لایتنینگ است که هنوز در مرحله آزمایش می‌باشد. البته تاکنون افراد زیادی از این شبکه برای انجام معاملات کوچک خود استفاده کرده‌­اند که قابلیت‌­های آن براساس بازخورد کاربران رضایت‌­بخش بوده است؛ به طوری­‌که تعداد طرفداران این شبکه روزبه‌­روز در حال افزایش است.

تاریخچه شبکه لایتنینگ چیست؟

جالب است بدانید که لایتنینگ، یکی از مفاهیمی است که از همان ابتدای ظهور بیت کوین وجود داشته است؛ به طوری‌که هدف ساخت کانال‌هایی برای مبادله بیت کوین بین دو نفر بوده است؛ با این شرط که نیازی به اطلاع دیگران از این تراکنش و تایید آن‌ها نباشد. اما ایده اصلی طراحی شبکه لایتنینگ اولین بار در سال ۲۰۱۵ توسط جوزف پون و تادئوس دریجا مطرح شد. سه سال بعد، در سال ۲۰۱۸ بلاک استریم بر مبنای این ایده شبکه لایتنینگ را راه‌اندازی کرد. در حال حاضر شرکت‌های بلاک استریم، ACINQ و لایتنینگ لبز وظیفه توسعه شبکه لایتنینگ را بر عهده دارند. این توسعه بر مبنای بازخورد کاربران شبکه بیت کوین انجام می‌شود.

شبکه لایتنینگ(lightning network) چیست؟

ثبت تراکنش‌ها و اطلاعات مربوط به آن بر روی بلاک ها، یکی از اصلی‌ترین مشکلات شبکه بلاک چین است و افزایش زمان تأیید تراکنش‌ها و کارمزدها را به‌دنبال دارد. اما در شبکه لایتنینگ با توجه به اینکه تراکنش‌ها به خارج از زنجیره اصلی انتقال می‌یابند، نیازی به ثبت آن‌ها در شبکه بلاکچین نیست. به‌عبارتی دیگر، براساس ایده اصلی شبکه لایتنینگ بیت کوین، نیازی به ثبت تمامی تراکنش‌ها در بلاکچین وجود ندارد؛ در عوض این شبکه با افزودن لایه‌ای دیگر برروی بلاکچین بیت کوین، به کاربران فرصت می‌دهد تا کانال‌های پرداختی دونفره خود را ایجاد کنند. این کانال‌ها تا هنگامی‌که به آن‌ها نیاز است وجود دارند و تنها زمانی به‌صورت عمومی در بلاکچین منتشر می‌شوند که هر دو فرد کانال پرداختی مشترک را ببندند.

همین مسئله باعث پرداخت آنی تراکنش‌ها با حداقل هزینه در شبکه لایتنینگ می‌شود. اساس کار در شبکه لایتنینگ استفاده از سیاهه یا اینویس است که تمامی موارد ضروری با هدف انجام یک تراکنش توسط کاربر را دربردارد.

شبکه لایتنینگ چگونه کار می‌کند؟

کانال‌های پرداختی، یکی از ابزارهای برون زنجیره‌ای هستند که موازی با بلاک چین اصلی کار می‌کنند. در این کانال‌ها می‌توان براساس قراردادهای هوشمند دو نفره و بدون احتیاج به ثبت تراکنش‌های جزئی روی بلاکچین اصلی، تعداد نامحدودی تراکنش انجام داد. توجه داشته باشید برون زنجیره‌ای به معنی خروج تراکنش‌های شما از ساختار بلاکچین نیست بلکه بیت کوین های شما تا زمان باز ماندن کانال‌های پرداختی، در یک آدرس چند امضایی ثبت و در شبکه بلاکچین قرار دارند. اما این امکان تا زمانی وجود دارد که دو کاربر خواستار ادامه مبادلات با یکدیگر باشند؛ چنانچه دو کاربر قصد خاتمه ارتباط را داشته باشند با بستن کانال، تراکنشی را به بلاکچین ارسال می‌کنند و پس از آن آخرین موجودی حساب هر دو فرد در بلاکچین ثبت می‌شود. همچنین در زمان ایجاد کانال مشترک، تراکنشی ثبت می‌شود که در آن میزان قرارگرفته شده از سوی هر فرد مشخص است.

مراحل عملکرد شبکه لایتنینگ

ایجاد کانال پرداختی

اولین گام جهت باز کردن یک کانال ارتباطی در شبکه لایتنینگ این است که دو کاربری که قصد ارتباط با یکدیگر را دارند، در یک کیف پول چند امضایی مقدار مشخصی وجه به‌عنوان ودیعه قرار دهند. این کار، نوعی تراکنش معمولی در بلاکچین اصلی‌ محسوب می‌شود و پس از انتشار آدرس کیف پول ارز دیجیتال و تأیید تراکنش‌ها توسط ماینر، کانال پرداختی به صورت رسمی ایجاد می‌گردد. توجه داشته باشید که تا هنگامی‌که کانال پرداختی باز است امکان برداشت ودیعه موجود در کیف پول وجود ندارد. استفاده از آدرس‌های چند امضایی در شبکه لایتنینگ باعث می‌شود که برای انجام تراکنش‌ها به کلید خصوصی هر دو کاربر نیاز باشد و با توجه به اینکه هر یک از کاربران دارای کلید خصوصی منحصر به فرد برای کیف پول چند امضایی است، در هنگام تأیید و امضاء کلیه تراکنش‌ها باید از آن استفاده کند.

آغاز تراکنش‌ها

پس از ایجاد کانال، این فرصت برای هریک از طرفین وجود دارد که به‌صورت نامحدود با یکدیگر معامله کنند. همه‌ی تراکنش‌ها نیازمند امضاء دیجیتال کاربران از طریق کلیدهای خصوصیشان در کیف پول چند امضایی است. پس از تراکنش انجام شده، هر دو فرد باید یک ترازنامه به‌روزرسانی شده را امضا کنند تا باقی‌مانده حساب هر یک از طرفین در کیف پول نمایش داده شود. پس از اتمام این فرآیند به هر یک از کاربران یک کپی از این ترازنامه داده می‌شود. همان‌طور که گفته شد این کانال ارتباطی تا زمانی که دو طرف موافق باشند، باز می‌ماند.

بستن کانال پرداختی

هر زمان که معاملات دو کاربر تمام شد می‌توانند کانال پرداختی مشترک را ببندند. در این صورت باید هر دو فرد تراکنش نهایی را با استفاده از کلید خصوصی خود تأیید کنند؛ پس از آن موجودی نهایی آن‌ها در بلاکچین اصلی ثبت می‌گردد. در صورت بروز هر مشکل یا اختلاف نظری میان طرفین می‌توان به ترازنامه‌ها و اطلاعات موجود در کانال پرداختی مراجعه و حساب‌ها را به صورت صحیح به‌روزرسانی کرد.

دسترسی به شبکه لایتنینگ و استفاده از آن به چه صورت است؟

اگر شخصی قصد استفاده از شبکه لایتنینگ را دارد، لازم است یک node لایتنینگ راه‌اندازی کند. راه‌اندازی نود لایتنینگ نیازمند مقدار زیادی فضای حافظه خالی جهت دانلود تاریخچه تمامی تراکنش‌های بیت کوین است. کسی که قصد دارد نود لایتنینگ را راه‌اندازی کند باید به منابع الکترونیکی و محاسباتی زیادی دسترسی داشته باشد. این راه‌اندازی برای افراد متخصص هم کمی سخت و پیچیده است؛ به همین دلیل است که تنها عده اندکی از این شبکه استفاده می‌کنند.

بدون شک استفاده از کیف پول‌های لایتنینگ بیت کوین راه‌حل ساده‌تری برای بهره‌مندی از شبکه لایتنینگ است. اگرچه این کیف پول‌ها در مرحله اولیه توسعه هستند اما با توجه به کارمزدهای پایین شبکه و سرعت بالای آن، استفاده از این کیف پول ها در میان کاربران ارز دیجیتال بسیار رایج و متداول است. درحال حاضر اسپارک، اکلیر و زپ را می‌توان به‌عنوان بهترین کیف پول های لایتنینگ معرفی کرد؛ در ادامه موارد بیشتری از کیف پول های لایتنینگ را معرفی خواهیم کرد.

معرفی دو مورد از کیف پول‌های لایتنینگ

Blue Wallet

این کیف پول در ابتدا تنها به بیت‌کوین اختصاص داشت و تقریبا پس از گذشت دو سال از شروع فعالیتش به ارائه خدمات شبکه لایتنینگ نیز پرداخت. اگر شما از کاربران این اپلیکیشن باشید می‌توانید به طور هم‌زمان از 3 کیف پول استفاده کنید؛ کیف پول بیت‌کوین (Bitcoin wallet)، کیف پول با ایمنی بالا برای مقدار زیادی بیت‌کوین (Bitcoin Vault) و کیف پول لایتنینگ (Lightnineg wallet).

از مزایای بلو ولت این است که امنیت بسیار بالایی دارد و به کاربران حرفه‌ای اجازه می‌دهد به نود شخصی متصل شوند. همچنین این والت از زبان فارسی و در منوی ارزهای فیات از ریال پشتیبانی می‌کند. با این وجود ممکن است برای استفاده از آن به تغییر آی‌پی نیاز داشته باشید.

Wallet of Satoshi

این کیف پول اختصاصی شبکه لایتنینگ در سال 2018 ارائه شد. ولت آو ساتوشی با داشتن رابط کاربری ساده، مورد پسند کاربران زیادی قرار گرفته است. کابران تازه وارد به راحتی می‌توانند از خدمات این کیف پول استفاده کنند. برای شروع می‌توانید از قسمت buy Bitcoin اقدام به خرید بیت‌کوین کنید. هرچند کاربران ایرانی به خدمات moonpay دسترسی ندارند و نمی‌توانند به صورت مستقیم بیت‌کوین خریداری کنند، اما این ولت از زبان فارسی و ریال پشتیبانی می‌کند.

نقش نودهای واسط در شبکه لایتنینگ چیست؟

یکی از اصلی‌ترین بخش‌های شبکه لایتنینگ این است که کاربران می‌توانند بدون ساخت کانال پرداختی جدید با هر شخصی که متصل به کانال‌های پرداختی آن‌هاست، ارتباط داشته باشند. به‌طور مثال اگر دو فرد قصد ارتباط با یکدیگر را داشته باشند اما کانال پرداختی مشترکی نداشته باشند می‌توانند از طریق یکی از کانال‌های پرداختی خود، با فرد مورد نظرشان به صورت غیرمستقیم ارتباط برقرار کنند. به بیانی ساده، استفاده از یک فرد واسط در معاملات کانال‌های پرداختی می‌تواند منجر به ارتباط افراد مختلف با یکدیگر شود.

با توجه به اینکه شبکه لایتنینگ یک ساز و کار درونی بر مبنای قراردادهای هوشمند به نام قراردادهای زمان دار هش شده دارد، این فرصت را در اختیار کاربران قرار می‌دهد تا در صورتی که یکی از نودهای واسط دچار مشکلی شد بتوانند به‌صورت یک‌طرفه کانال پرداختی را ببندند. همچنین قراردادها دارای ارزش زمانی هستند و اگر یکی از نودها آفلاین باشد، نود دیگر می‌تواند پس از گذشت یک باره زمانی مشخص، بیت کوین‌هایش را پس بگیرد.

امنیت شبکه لایتنینگ به چه صورت است؟

پس از پاسخ به این سوال که شبکه لایتنینگ چیست و چگونه کار می‌کند باید از امنیت آن پرسید؛ زیرا امنیت نقش به‌سزایی در سیستم ارزهای دیجیتال ایفا می‌کند. اگرچه شبکه لایتنینگ بر روی بلاکچین قرار دارد اما در بحث امنیت تفاوت بسیار زیادی با بلاکچین دارد؛ به همین دلیل بهتر است از این شبکه برای انجام معاملات کوچک استفاده شود و انتقالات بزرگ‌تر روی لایه اصلی انجام شوند.

یکی دیگر از ویژگی‌های شبکه لایتنینگ که در حال حاضر در دست آزمایش است، مبادله اتمی بین زنجیره‌ای است‌ که امکان انتقال توکن میان بلاکچین‌های مختلف را ایجاد می‌کند. براساس این روش می‌توان بدون نیاز به صرافی‌های ارز دیجیتال، ارزهای دیجیتال را به ارز دیگری تبدیل کرد.

در نهایت ممکن است این فناوری بتواند مبادلات مربوط به ارزهای دیجیتال متمرکز و چالش‌ها و مشکلات مربوط به تجارت با آن‌ها را از بین ببرد. تاکنون اولین آزمایش مبادله رمز ارزها میان بلاکچین های لایت کوین و بیت کوین به اثبات رسیده است.

علت استفاده از شبکه لایتنینگ چیست؟

شاید باید این نکته را در نظر گرفت که شبکه لایتنینگ تنها راه‌حل مشکل مقیاس‌پذیری بیت کوین نیست و بیت کوین کش یکی از رقیبان او در این حوزه است. میان طرفداران بیت کوین کش و طرفداران شبکه لایتنینگ رقابت بسیار زیادی وجود دارد و این مسئله ممکن است همزیستی آن‌ها را به‌دنبال داشته باشد. قابلیت‌های این شبکه نظیر پرداخت‌های فوری، ناشناس بودن و کارمزدهای نزدیک به صفر باعث شده‌است از آن به‌عنوان یک شبکه هیجان‌انگیز یاد شود.

توجه داشته باشید که پیش از استفاده از شبکه لایتنینگ باید هدف خود را از سرمایه‌گذاری بیت کوین بشناسید؛ مثلا اگر ارز بیت کوین را برای سرمایه‌گذاری های طولانی‌مدت انتخاب کرده‌اید، احتیاجی به شبکه لایتنینگ نخواهید داشت، زیرا درحال حاضر استفاده از این شبکه برای معاملات با حجم زیادی از دارایی توصیه نمی‌شود؛ اما اگر هدف شما استفاده از بیت کوین به‌عنوان یک روش جایگزین برای پرداخت است، استفاده از شبکه لایتنینگ امری ضروری است و می‌تواند تأثیر زیادی در سرعت تراکنش‌ها یا کاهش کارمزدهای روزانه شما داشته باشد.

مزایا و معایب شبکه لایتنینگ

مزایا

• سرعت بالای انجام تراکنش‌ها از طریق کانال‌های پرداختی دو طرفه
• افزایش مقیاس پذیری به دلیل استفاده از ساختار برون زنجیره‌ای
• ایده‌آل برای انجام معاملات کوچک
• کاهش هزینه کارمزدها

معایب

• برای انتقال وجه در مبالغ بالا مناسب نیست
• اگر فردی آفلاین باشد نمی‌تواند مبلغ ارسالی را دریافت نماید.
• دارای شفافیت کمتری نسبت به شبکه بلاکچین اصلی است.
• امنیت کمتری دارد به طوری که افراد باید به صورت پیوسته بلاکچین بیت کوین را رصد کنند تا از سرقت آن جلوگیری نمایند.

عدم مقیاس‌پذیری یکی از بزرگ‌ترین مشکلات بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتال محسوب می‌شود که از همان ابتدای ظهور آن وجود داشته است. شبکه لایتنینگ با ایجاد بستری در لایه دوم و به شکل برون زنجیره‌ای، نقش زیادی در برطرف سازی این مشکل داشته است و تاکنون در افزایش سرعت تراکنش‌ها و کاهش کارمزدهای بسیار مؤثر عمل کرده است. البته به دلیل پیچیدگی ساختار لایتنینگ و عدم آگاهی افراد از این شبکه، استفاده از آن تنها توسط افراد محدودی قابل مشاهده است.